toch maar weer de bergen in

Uitslapen had ik het gisteren over... om 07:45 dan toch maar van ellende dae höltere boch uit geklommen. Als je je in dit bed van kant draait dan is direct de hele familie wakker. En wellicht de onderburen en bovenburen ook. Eigenlijk komt het goed uit want het stuk wat is gisteren heb geschreven is niet geplaatst want uiteindelijk toen ik alles getiept had lag de site eruit. Kreppie site.... maarja wal een makkelijke om dit allemaal bij te houden.

Om een uur of 09:00 krijgen we een telefoontje van de leraar van Lieke dat ze geslaagd is. Niet dat we daar nog twijfels over hadden, maar volgens mij had die leraar wat tijd over om ons dit blijde nieuws nogmaals te vertellen.

Broodjes afgebakken en lekker met z'n alle gegeten en toen gezamenlijk boodschappen gedaan. Op nao de Billa. Zo kon iedereen even wat uitzoeken wat hij lekker vond en de kinderen wat wijze lessen bijbrengen dat een watermeloen een kiloprijs heeft en toch al snel 8 piek kost. Of ze daar iets van geleerd hebben weet ik niet... Wellcht ooit op de lange duur... hoop ik.

Na het uitladen van de boodschappen hebben we na goed familieberaad plannen gemaakt voor de middag. We gaan weer een berg op. De Ankogelbahn gaan we nemen om te zien wat daar allemaal rondspringt, en of daar ook sneeuw ligt op die berg.

As hieringe in de ton worden we een sesselbahn in geduwd en zo gaan we rap naar het tussenstation waar we weer naar een tweede over moeten stappen.

Die tweede gaat nog steiler als de eerste en blij dat we nog leven springen we op 2650 meter uit die benauwde hokjes. Eenmaal boven aangekomen is er sneeuw en rotsen. Eigenlijk een iets andere omgeving als gisteren en ook wat ruiger van opzet.

De plaatselijke insecten komen mijn dochter verwelkomen, en dat is volgens mij tot aan Venlo te horen.

Ik onderneem een poging om samen met Sem naar het mausoleum te klimmen doch echter heb ik een stukje voor het einde de poging gestaakt. Ik heb Sem de opdracht gegeven om maar wat foto's te sturen zodat het lijkt of ik zelf ook boven was. Na de enerverende nachtelijke schlucht was in niet meer in staat om deze 200 meter naar boven te klimmen. Zal wal aan de schoon gelaege hebbe....

Vanavond hebben we in de Stübe afgesproken met onze Henk (zonder Marieke) maar wel met zijn nieuwe vriendin. Aha dus Marieke zal wel definitief uit beeld zijn hier.

Henk gaat vanavond hamburgers voor ons bakken en die smaken perfect!

Natuurlijk heeft onze kersverse afgestudeerde zelfstandig werkende huiskok nog een en andere aan te merken, maarja, als ze haar eigen restaurant gaat openen dan zullen we deze verbeterpunten wel proeven.

Het aantal lezers van deze verslagen ligt ongeveer tussen de 120 en 200, dus als we nu afspreken dat jullie allemaal 1 keer per week komen eten dan kan ik ook een dag minder in de week gaan werken.

Inmiddels hebben we mijn vrouw uitgelegd hoe je een potje Catan moet spelen en nadat onze kersverse afgestudeerde zelfstandig werkende kok (misschien kan ik haar beter Lieke noemen) gewonnen had, en mijn nog niet afgestudeerde Biomedisch specialist terug is van de sportschool (jao Henk heeft een fitnessruimte) hebben we de pin daorin gehouwd en noemen we dit een dag. (zoals de Engelse zeggen)

Morgen wordt het een iets mindere dag met een beetje regen dus denken we dat we naar een binnenzwembad gaan. Ut sporten en bewegen houdt hier maar niet op... Wat zal dae van Wersch bliej zien....