Harry Potter en de steen der niet wijzen

Hoi lezers,

Gisteren aangekomen in ons hotel in Dunfermline. Dit is een stadje net iets boven Edinburgh. We hadden een hotel geboekt, maar kregen door dat we een upgrade kregen naar een ander hotel. Wij vinden alles prima, dus laot maar gaon!!

We moeten allemaal schakelen tussen een lodge vakantie en opeens een stedentrip. Na een luxe huisje geeft een hotel je opeens een beetje het gevoel dat je vrijheid beperkt is. Maar laot maar gaon..

De eerste dag verkennen we het stadje een beetje, en wat opvalt is dat er prachtige gebouwen staan, in tegenstelling tot eerdere dorpjes en stadjes waar we geweest zijn. Lijkt alsof we weer een beetje in de beschaving zijn teruggekeerd.

Vandaag zijn we naar Edinburgh gereden. We zijn op de hoogte dat er deze 2 weken het “festival” aan de gang is, echter weten we nog niet precies wat dat inhoud. Het blijkt een straatartiestenfestival te zijn. Erg grappig om te zien wat mensen verzinnen om een beetje aandacht te trekken.

Als voorbereiding op Edinburgh hebben we thuis alle Harry Potter films opnieuw gekeken. J.k. Rowling heeft immers haar jeugd doorgebracht in Edinburgh en heeft hier veel inspiratie opgedaan voor haar boeken. Dit heeft erin geresulteerd dat Lieke weer opnieuw fan is van Potter. En ze per-se naar de 2 Harry Potter winkels wil in deze stad. Gelukkig ligt Victoria Street midden in het centrum en zijn we er snel.

Eenmaal binnen kom je in een wereld die ik nog niet kende. Kinderen, volwassene enz. Allemaal gek van Harry Potter. Als je binnenkomt, dan loop je tegen een hele grote tafel aan met toverstokjes. Een stuk of 15 verschillende. Maar dan ook weer van 5 soorten fabrieken. Dus in totaal 388 toverstokken. Lieke wil graag een stokje, en we kopen een veel te duur exemplaar met certificaat van echtheid... w.t.f. ....

Als ik voor aan die tafel sta en Merie met de kinderen achterin de winkel dat stokje gaan betalen vang ik een gesprek op tussen een meisje van 16 jaar en de verkoopster...

Ze vraagt of ze het stokje van een bepaald persoon ook hadden. Na een beetje zoeken kwamen ze op het exemplaar dat het moest zijn. Nu vraagt datzelfde meisje of dit uit dezelfde boom gesneden is als het stokje van Voldemort...
ik had nu 3 dingen verwacht:

1. De papa die er langs stond zou ingrijpen om de dochter te beschermen voor deze onzinnige vraag
2. Iemand in deze winkel zou tegen het meisje zeggen dat het een filmreeks is en niet echt is!!
3. De verkoopster zou zeggen dat deze kunsthars stokjes niet van hout zijn.

Echter gebeurde het volgende. De verkoopster weet precies wat het meisje bedoeld en komt inderdaad met het verhaal dat toen Voldemort de boom betoverd heeft de stok die ze nu in de hand hebben wel degelijk van dezelfde boom is... enz.....
Tot overmaat van ramp merk ik de Harry Potter tattoo op op de bovenarm van de verkoopster.

De wereld is fucked up!!!!!
Als je dochter het verschil tussen werkelijkheid en fictie niet meer ziet en zonder problemen een “believer” kan vinden..

Ik heb er geen woorden voor.. haha

In de regen regelen we via een vriendelijke Pool een hop-on hop-of bus. In de regel willen we niet off hoppen en al snel zijn we rond en komen we er achter dat dit veel te duur was.

Morgen in het kasteel hebben we kaartjes voor de militaire taptoe van Edinburgh. Dat zal een spektakel zijn. Daarom verkennen we alvast hoe we daar komen te zitten.

‘S avonds lekker gegeten in Dunfermline en vlug naar bed om morgen weer terug naar Edinburgh te gaan.

Tot morgen.