Bronnen, tunnels en dieke kuiten

Hoi allemaal,
Voordat ik de dag beschrijf, eerst even een geschiedenislesje.
Rond het jaar 1900 was het allemaal niet zo heel gecompliceerd. Er was een heel groot land onder Oostenrijk-Hongarije, genaamd het ottomaanse-rijk. Dit was van Italië tot en met Turkije een en hetzelfde land. Onder dit Ottomaanserijk was nog een klein beetje Griekenland, maar meer ook niet. Net na de wereldoorlog werd Turkije en Albanië gevormd. Eerst een republiek, daarna een koninkrijk, maar al snel een dictatuur omdat de Leider Envar Hoxha dikke vriendjes was met Stalin. Hoxha zijn geboortestad is Gjirokaster. Tijdens zijn bewind was er geen vrije keuze in religie. En waren het dikke vrienden met Rusland. Rond 1960 verbraken ze de vriendschap met de Russen en werd het een geïsoleerd land zoals Noord Korea. Rond 1992 is het opnieuw een democratie. En kunnen we daar weer op vakantie.. jippie!! Gjirokaster, daar gaan we vandaag heen..
Eerst willen we naar een natuurlijke bron op weg naar Gjirokaster. Dit heet de blue eye.
Over zandweggetjes met veel gaten komen we bij een smal bruggetje waar 10 Albanezen het verkeer proberen te regelen. 200 lek verder kunnen we ergens parkeren en naar dit prachtige waterspektakel kijken. De temperatuur van het heldere water is rond de 15 graden en er zijn veel mensen die een duik nemen. Jammer dat we niet ook even kunnen springen.
Hierna op weg naar ons hotel, Grandma’s Home.
We rijden volgens onze navigatie een steile berg op…en verder op en steiler… ik probeer niet te panieken omdat mijn zoon langs me zit..maar er komt geen eind aan deze steile… zeer steile weg… gelukkig geen tegenliggers anders hadden we nu geen blog…haha. Als je de gezichten had kunnen zien van ons omhoog rijdend… damn dit was een avontuur. Ik weet zeker als dit samen met mijn vrouw geweest was, dan hadden we een ander hotel genomen. Ik snap nu ook waarom dit hotel maar 30 euro in totaal incl ontbijt kost.. haha.
Het laatste stuk richting hotel moeten we lopen. De auto geparkeerd onder een “verboden te parkeren” bord en de wandeltocht naar boven gestart. Net toen ik dacht hier gaan we niks meer vinden, vonden we daadwerkelijk een deurtje waar een vriendelijke meneer ons vertelde dat hij “Grandma” is.
Hij leid ons rond op onze kamer en geeft ons zijn zelf gestookte 40% spiritus te drinken. Erg gastvrij en erg leuk hier.
Het uitzicht is hier geweldig!!

Na de buurt een beetje verkend te hebben en een hapje gegeten te hebben zijn we naar de cold war tunnel geweest. Dit is een tunnelcomplex wat gemaakt is voor als de Russen Albanië aan zouden vallen waar de belangrijke officieren zich “veilig” konden ophouden. Veel gangen en lege kamertjes. Die eigenlijk nooit gebruikt zijn geweest omdat de Russen niet aangevallen hebben.

Opnieuw een zware klim naar boven om een traditioneel Ottomaans huis te gaan bekijken. De laatste 100 meter worden we door een klein jongetje vergezeld die ons de weg gewezen heeft.. omdat ik hem voor zijn diensten 200 barkie gegeven heb had hij de dag van zijn leven.. erg leuk.

Tegen de avond zijn we opnieuw in de winkelstraat wat gaan eten. Mannenvoedsel, veel vlees en weinig groenten.. haha.

Morgen bezoeken we het kasteel samen met een Nederlands stel waarmee we nog op het terras van het hotel gezeten hebben.