Climb to basecamp and castles

Hier zijn we weer
Vandaag gaan we dingen doen die we normaal gesproken niet snel doen. Er schijnt een mooie brug te zijn ergens bovenop een berg die we gaan beklimmen. En als we dan toch boven zijn kunnen we ook het kasteel van Gjirokaster bezoeken. We hebben afgesproken om dit samen met Caroline en Tibor te gaan doen. Caroline komt uit Den Haag en Tibor uit Hongarije. Tibor is onze sportman van het stel die het leuk vind om 85 km door bergen te rennen enzo. Iets waar ik de laatste 50 jaar nog niet aan gedacht heb.. haha.
Eerst hebben we op het terras van André (onze gastheer) nog wat te vieren. Tibor is vandaag jarig en wordt 29! André heeft een taart geregeld en we worden in het complot betrokken om in alle vroegte happy birthday te zingen. :)
Nadat we de Albanese taart verslonden hebben zijn we aan de klim begonnen. De paadjes die we van tevoren hebben gezegd dat we daar niet overheen gingen zijn we toch beklommen. Sem en ik hebben nog 1 flesje lauw water bij ons, dus we zijn goed voorbereid. Na een flinke klim over losse stenen kwamen we uitgeput aan op base camp. Het uitzicht op de brug was geweldig. De behoefte om nog verder te gaan was er voor mij en Sem niet, maar Tibor rende daar nog “loestig” ff heen, en daarna nogmaals om nog een foto te maken… wauw, wat een uithoudingsvermogen had die man..
Toen we op basecamp aan het wachten waren om gezamenlijk terug te gaan merkte ik de botten op van voorgangers die deze reis niet overleefd hadden… (of misschien waren het dierlijke botten) Ik wil het eigenlijk ook niet weten.
Daarna op naar het kasteel van Gjirokaster.

Het kasteel is uit de 12e eeuw. En eigenlijk is er niet zo heel veel te zien. Veel vertrekken zijn leeg, en wat bordjes waar iets was geweest in het verleden ontbraken. Wel waren de kanonnen en artillerie nog veelal aanwezig om Albanië te verdedigen voor de rest van de wereld. Een heus Amerikaans vliegtuig wat ze ooit neergehaald hadden stond als trofee te pronken.
Wat indrukwekkend was is dat ze een tientallen jaren geleden nog 2000 man hadden geëxecuteerd bij dit kasteel. Je verwacht dit 100 jaar geleden maar dit blijkt pas tientallen jaren geleden te zijn geweest.

Na het bezoek aan het kasteel hebben we nog wat gedronken op het terras, en hebben we afscheid genomen van onze nieuwe vrienden om naar ons volgende hotel te reizen in de hoofdstad Tirana.
Het Castle Konti is het laatste hotel van onze reis, en is nog zeker 3,5 uur rijden vanaf Gjirokaster. Het vriendelijke aanbod om nog wat taart te eten voordat we vertrekken hebben we helaas niet meer gedaan omdat de klim naar boven mij te zwaar was.
Na ons 2 keer verreden te hebben zijn we rond 18:00 uur toch aangekomen in ons prachtige hotel. Zwembad voor de deur en alles in zeer luxueuze art decot stijl. Als hier iemand van tussen kunst en kitsch rond zou lopen, dan had hij zeker wat te vertellen.
Je verwacht dat je alles kan pinnen in een luxe hotel, maar blijkt toch niet zo te zijn. Only cash. Dus op zoek naar een pinautomaat om nog wat lek te scoren.
Een paar kilometer verder dan waar we zitten komen we al direct in het uitgaansgebied van Tirana.
Heerlijke pizza gehad en snel het nest in gedoken.